VE SONUNDA ERZURUMUN 2300 M. RAKIMINDAYIZ

Nihayet Kantarlıda yaşadığımız felaketlerden sonra meşakketli yolculuktan sonra uykusuz ve perişan bir halde Ilıca/kapılı köyüne vardık.Hayırlısıyla arılarımızı hiç bir şekilde yanmadan yerlerine yerleştirdik.Biraz tehlike mevcuttu kestane balı atmışlardı Allah'a şükür hiç bir sorun yaşamadan yeni mekanlarına 5 Temmuz 2008 günü çalışmalarına hevesli bir şekilde başladılar.

Bir iki günde yerleşimimizi tamamladık, şantiyemizi kurduk.Durumlar şuan için çok iyi görünüyor.

Şantiyemizdeki oturma salonumuzdan kapılı köyünün uzaktan görünüşü ve arka planda arılar.

İki tane misafirimiz vardı o gün.Sakallı ve gözlüklü olan oflu Ahmet hoca, şapkalı olan da teyzemin oğlu Niyazi.Güzel bir muhabbet eşliğinde çay içtikten sonra onları kendi şantiyelerine doğru uğurladık.

Tabiatın bütün güzellikleri arasında bir de ben :) Bu resim herkesin ilgisini çekiyor havada nemin çok az olması nedeniyle çok berrak bir görüntü var ayrıca bulutların gölgesi ayrı bir hoşluk kazandırmış.

Üç katlı arının yanında keyfime diyecek yok.Gene keyfim gıcır :

Gerçekten doğanın her yönü ayrı bir fotoğraf karesi oluyor.Ne tarafa dönsem bir tane daha buluyorum.Bu resimlerin nicesi arasından anca bu kadarını sizlerle paylaşabiliyorum.

Çalışmalar son hız devam ediyor.Bu şekilde bozulmaz devam ederse sezon bizim için gerçekten çok çok iyi olacak Allah'ın izniyle.

İşte bu gördüğünüz materyal ayıları kaçırmak için zaman ayarlı piknik tüpüyle çalışan bombamız :) istenildiği dakikayla ayarlanıyor ve müthiş bir ses çıkıyor, ayı oğlu ayılar yamacımıza dahi yaklaşamıyorlar.Bir piknik tüpü 15 gün rahatlıkla yetiyor.Tabi gündüzleri kapalı sadece gece kullanıyoruz.

Bu arada oturma salonumuz ve mutfağımız burası.Akşamları burada bir çuval odun yakıyoruz.Diyeceksiniz ki sen orada ne arıyorsun, şöyle açıklayayım: nöbetleşerek herkes sırayla bekliyor sıra bana gelmişti, iki arkadaş beraber 10 gün oradaydık.Çok güzel dinlendik, hoşça vakit geçirdik.